1. Spraw, by inni Cię zrozumieli. Takie postępowanie jest lepsze od skłonienia ludzi do pamiętania, gdyż zrozumienie jest lepsze od zapamiętywania.
2. Czasem będzie trzeba coś komuś przypomnieć, innym razem — doradzić. Niektórzy nie robią rzeczy, które dojrzały już do zrobienia, gdyż nie dostrzegają tego faktu — przyjazna porada powinna im pomóc dostrzec zalety przystąpienia do działania.
3. Jedną z najważniejszych cech umysłu jest to, że jest on w stanie zrozumieć istotne rzeczy. Brak świadomości tego faktu sprawia, że liczne sukcesy pozostają niezauważone.
4. Pozwól, by człowiek dysponujący spostrzeżeniami dzielił się nimi, a ktoś pozbawiony takiej wiedzy starał się ją znaleźć — niech pierwsza z tych osób postępuje ostrożnie, a druga dyskretnie, a nadarzy się okazja, by przekazać dalej wiedzę. Taka subtelność jest konieczna, gdy w grę wchodzą interesy osoby przekazującej rezultaty swoich obserwacji.
5. Jeżeli to nie wystarczy, okaż takt i bądź bardziej bezpośredni: kiedy usłyszysz „nie”, postaraj się umiejętnie osiągnąć „tak”, gdyż często bywa tak, że czegoś nie udaje się uzyskać tylko dlatego, że nikt nie podjął stosownych prób.
B. Gracian, [2015]. Sztuka roztropności, Wydawnictwo Helion, Gliwice, s. 99-100.
